به نقل از «جام جم آنلاین»

مانور دیپلماسی در مسقط

تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۹۲۰۵۴

مذاکرات غیرمستقیم تهران-واشنگتن فقط مربوط به لغو تحریم‌ها یا رفع انسداد از اموال ایران نیست، یک پای ثابت این مذاکرات مربوط به زندانیان آمریکایی است، پاییز سال گذشته درست وسط بحران در بیانیه‌ای که دوجاریک به نقل از دبیرکل سازمان ملل متحد منتشر کرد، گوترش از قبول درخواست‌هایش از رئیس‌جمهوری اسلامی ایران مبنی بر اجازه خروج باقر نمازی برای معالجه در خارج از کشور تشکر کرد و گفته بود: ما به تعامل با مقام‌های ایرانی در مورد طیفی از موضوعات مهم از جمله وضعیت منطقه‌ای، توسعه پایدار و ارتقا و حمایت از حقوق بشر ادامه خواهیم داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در همان زمان موضع ایران نسبت به این اتفاق بسیار شفاف بود و حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه به‌صراحت اعلام کرده بود ما هیچ ارتباطی بین موضوع انسانی زندانیان و بازداشت‌شدگان با برجام قائل نیستیم و برای تبادل زندانیان به عنوان اقدام انسانی آمادگی داریم و به طرف آمریکایی هم گفته‌ایم. البته در همان زمان هم نمازی به عنوان زندانی دوتابعیتی از همه تسهیلات برخوردار بود و بهترین امکانات پزشکی به شکل وی‌آی‌پی در اختیارش قرار داشت، حتی بارها امکان دسترسی خانواده‌اش و ملاقات‌های متعدد خانواده و پسرش فراهم شده بود.
   
دورزدن مسیر از طریق عمان
از این طرف ماجرا هم آخرین روزهای خرداد، متیو میلر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مدعی بود دوست دارد پشت تریبون بایستد و بگوید توافقی برای بازگرداندن شهروندان آمریکایی به خانه حاصل شده. او در عین حال گفته بود: «این اتفاق رخ نداده. این مساله‌ای است که کماکان روی آن کار می‌کنیم و وقت و منابع زیادی برای محقق‌شدن آن صرف می‌کنیم.» اما این موضوع ادامه داشت تا این که بدر البوسعیدی، وزیر خارجه عمان از نزدیک‌شدن ایران و آمریکا به توافقی برای تبادل زندانیان خبر داد.
دیروز کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه در پاسخ به سؤالی درباره اظهارات جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید درباره این که گفته بود مذاکرات غیرمستقیم برای آزادی زندانیان در جریان است، اظهار کرد: از همه مسیرها و فرصت‌های دیپلماتیک از جمله گفت‌وگوهای با واسطه و تبادل پیام‌های با واسطه برای احقاق حقوق حقه ملت ایران در موضوع هسته‌ای استفاده کرده و از هیچ فرصتی دریغ نخواهیم کرد. تلاش‌های دیپلماتیک ادامه دارد و متناسب با شرایط و فرصت‌ها این مسیر را دنبال خواهیم کرد.
 کنعانی اضافه کرد: هم در ارتباط با آزادی زندانیان و هم رفع انسداد از دارایی‌های مالی ایران و هم در ارتباط با مذاکرات رفع تحریم‌ها، این گفت‌وگوها و تبادل پیام‌ها با فراز و نشیب‌هایی ادامه دارد و می‌توان گفت که این روند جاری محسوب می‌شود.جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، روز یکشنبه در گفت‌وگو با «صدای آمریکا» گفته بود که دولت جو بایدن با هدف آزادکردن آمریکایی‌های بازداشت‌شده در ایران، با جمهوری اسلامی «مذاکرات غیرمستقیم» دارد و در این‌باره تاکید کرده بود: «ما به طور غیرمستقیم با ایران تماس داشته‌ایم و هیچ مذاکره مستقیمی بر سر پرونده هسته‌ای یا بازداشت‌شدگان وجود ندارد. ما از این دست گفت‌و‌گوهای غیرمستقیم در مورد بازداشت‌شدگان داشته‌ایم؛ زیرا این وظیفه ما است که تلاش کنیم شهروندان آمریکایی را به خانه بازگردانیم، بنابراین ما با هر دولتی به هر نحوی که بتوانیم صحبت می‌کنیم، مانند کاری که با دولت روسیه درباره آمریکایی‌های به ناحق بازداشت‌شده انجام می‌دهیم.»
در حال حاضر مذاکرات میان ایران و آمریکا به صورت غیرمستقیم با میانجیگری عمان جریان دارد و قطر و امارات عربی متحده هم در تسهیل‌گری گفت‌وگوها دخیل هستند. ایران پس از امضای برجام در سال۹۴ با هدف لغو تحریم‌های ظالمانه، به عنوان کشوری مسئولیت‌پذیر، تعهدات خود را بدون عیب و نقص اجرا کرد و این مساله در ۱۶گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مورد تایید قرار گرفت. اما پس از ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۱۷(دی ۹۵) و پس از چند اقدام مقدماتی، نهایتا با اتخاذ مواضع مغایر با مفاد برجام، با خروج یکجانبه و غیرقانونی آمریکا از آن در ۱۸اردیبهشت ۹۷(۸ می ۲۰۱۸)، در دو مرحله تحریم‌های ثانویه آن علیه ایران بازگردانده شد. حالا تروئیکا با قرارگرفتن در مسیر ترامپ همان مسیر را تکرار کرده‌اند.
   
بازی کثیف تروئیکا 
در نشست اخیر شورای امنیت که هفته گذشته برگزار شد، ایران دوباره شاهد بهانه‌جویی سه کشور اروپایی بود که خواستار عدم لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران در مهرماه شده‌اند، درحالی که تحریم‌های یکجانبه به عنوان ابزار غیرقانونی توسط آمریکا و اروپا علیه ایران استفاده شده است و اروپایی‌ها به‌رغم وعده‌هایی که دادند، نتوانستند نقصان آمریکا را جبران کنند. دولت‌های اروپایی و مشخصا سه دولت به اندازه آمریکا در اجرای تعهدات‌شان در برجام مسئولیت دارند اما کوتاهی کردند و اکنون باید پاسخگوی کوتاهی‌های خود باشند؛ اما به نظر می رسد جای ایران و تروئیکا عوض شده و به‌رغم کوتاهی و عدم اجرای تعهدات‌شان در برجام، در موضع مدعی هستند و علیه ایران اتهاماتی را مطرح یا تحریم‌هایی را برمبنای ادعاهای واهی علیه ایران تحمیل می‌کنند. تهران در واکنش به این موضع تصریح کرده دولت‌های اروپایی به جای بهانه‌جویی و اتهام‌زنی، باید پاسخگوی مسئولیت خود در مورد برجام و ایران باشند و به تعهدات‌شان به صورت مسئولانه عمل کنند چون قطعا هرگونه اقدام غیرمسئولانه واکنش جدی، متناسب و متوازن در زمان خود از سوی ایران خواهد داشت.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: دیپلماسی دیپلماسی آب دیپلماسی چین علیه ایران تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۹۲۰۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریم‌ها، قیمت‌ها و انتخابات

تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه می‌تواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.

به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریم‌های نفتی برای تسلیم‌کردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانون‌گذاران کنگره دور تحریم‌های جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کرده‌اند که می‌تواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.

به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریم‌های جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری می‌شود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را می‌دهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟

وسواس کنگره به تحریم ایران

آخرین تلاش‌های کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آن‌ها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار می‌داد. این لایحه بخشی از بسته‌ای بزرگ‌تر است که شامل کمک‌های دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز می‌شود. در صورت تصویب، تأیید رئیس‌جمهور و اجرای کامل، این تحریم‌ها می‌توانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل می‌دهد.

اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریم‌ها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعده‌های کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریم‌ها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع می‌تواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاه‌های نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقه‌مند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کی‌یف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساخت‌های ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیب‌زدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه می‌دهد.

مهار ناموفق اوپک

در مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار می‌دهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کرده‌اند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمت‌ها، تولید نفت خود را محدود نگه می‌دارند و همچنین تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.

روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».

از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه می‌دهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.

ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا می‌تواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهره‌برداری از شن‌های نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه این‌ها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.

در گذشته، اغلب می‌شد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمت‌ها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری می‌توان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربه‌زدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدف‌گذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.

آن‌ها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون می‌گوید: «در حال حاضر، آن‌ها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمین‌کننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.

به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریم‌های جدید از بازار خارج گردد، می‌تواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.

چالش تحریم‌های جدید

با وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان می‌دهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.

اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی، تحریم‌ها تا اکتبر اجرایی نمی‌شوند. دوم، آن‌ها آمریکا را ملزم می‌کنند تا بخش بسیار پیچیده‌ای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاه‌های مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همان‌هایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریم‌هایند.

کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقف‌ساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاه‌های کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام می‌شود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر می‌خواهید با این پالایشگاه‌ها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمی‌کنم بحث واردات نفت ایران مهم‌ترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».

دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریم‌های جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم می‌آید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.

کاهیل گفت: «هزینه‌های انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آن‌ها در اعمال شدید تحریم‌هایی که می‌تواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه می‌روند».

سلاح مخفی آمریکا

شاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریم‌های نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکننده‌ای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.

در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاه‌های فوران‌کننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریم‌شدگان جبران کند. قانون‌گذاران فکر می‌کنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟

کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریم‌های انرژی شده است. وقتی می‌خواهید فشار وارد کنید، این همیشه راه‌حل ساده‌ای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».

از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری، می‌تواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمت‌ها در همه‌جا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر می‌گذارد، چشم‌پوشی کند.

کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری می‌دهد، اما این مجوزی بی‌قیدوشرط نیست».